اصناف

شايد در يك مقاله نتوان به طور كامل از اصناف و صنف صحبت كرد ولي اگر  تا ريخچه ي آن را در جهان و ايران بررسي نماييم بسيار قابل توجه است .در معناي ساده صنف به جمعي مي گويند كه در يك فعاليت مشترك و موازي همكاري دارند و همكار هستند براي نمونه پوشاك توليد مي نمايند و يا مي فروشند.

كشور ايران از جمله كشور هايي بوده كه بعلت قرار گرفتن در بين جاده ابريشم همواره از تجارت و توليد خوبي برخوردار بوده و هست صنعت گران و هنرمندان بسياري هم داشته و دارد كه براي مشخص شدن فعاليت آنها اصناف مختلفي شكل گرفته .اما اگر از اين تعريف ما برداشت غلطي  نشود بد نيست به پيدايش فراماسونري نگاه كوتاه و گذرايي داشته باشيم .

سالها پيش در ايتاليا معماران و بناها كه براي كارهاي ساختماني و ساختن كاخهاي ثروتمندان استخدام  مي شدند علي رقم اين كه كارشان را خوب انجام مي دادند توسط شاهزاده ها كشته مي شدند و نه تنها پولي نمي گرفتند بلكه جانشان هم در خطر بود چرا كه اسرار كاخها و راههاي فرار را مي دانستند و لذا كشته مي شدند تا اين اسرار فاش نشود .به همين دليل آنها گرد هم مي آمدند و  براي حفظ جانشان با هويتي مخفي و صورتي پنهان دست به دست هم دادند تا از يكديگر محافظت نمايند ، حتي آرمشان هم ماله و تيشه و پرگار بود .

اگر همبستگي و ياري رساندن آنها را به عنوان يك حركت خوب بدانيم اصناف مي توانند كارهاي بزرگي نمايند و شايد به همين دليل است كه همواره دولتهاي مختلف به اصناف توجه داشته و دارند .

اما آيا خود اصناف مي دانند كه چه كارهايي مي توانند بنمايند . براي نمونه براي مبارزه با از بين رفتن صنعت كفاشي و يا نساجي مي توانند از دولت بخواهند كه كالاي خارجي يا وارد نشود و يا گمرك بالايي داشته باشد .اما  واي به روزي كه در ميان اين جمع باشند كساني كه خودشان به دنبال منافع شخصي باشند ، همان اتفاقي مي افتد كه براي فراماسونري ها افتاد از داخل متلاشي شدند!

حالا اگر صنفي در حال مشكلات  است خود بررسي نمايد و به دلايل ديگر هم توجه نمايد .ازجمله يك دست نبودن قيمت و يا كالا و الاآخر.

اين بار به سراغ عزيزان صنف پوشاك مي رويم چرا كه با توجه به نياز جامعه همواره مورد توجه بوده اند و افراد زيادي در حاشيه اين صنف قرار دارند از برشكار تا دوزنده و حتي فروشنده و... پس از صحبت با  تعدادي از اين عزيزان به مشكلاتي چون ورود كالايي ارزان – ورشكستگي و عدم نقد شدن چكها و يا به قول خودشان دزديدن طرحها و مدهايشان اشاره داشتند .پيشنهاد ما نه به ايشان بلكه به كليه اصناف اين است مي توان براي حفظ حقوق يكديگر از صنف كمك گرفت و مانند بازاريان قديم همين تهران خودمان كار كرد .براي نمونه اگر چك كسي نقد نمي شد فرد بدهكار دو راه داشت يا مي گفت ورشكست شدم و يا مي گفت صبر كنيد تا بدهم .اينكه پول را نمي دهم و غيره نبود بازاريها يكي از خودشان مي رفت و جواب روشن را مي شنيد چنانچه فرد نمي خواست پول مردم را ندهد و يا دليل قانع كننده اي نداشت ديگر كسي با وي معامله نمي كرد و او رسما ً ورشكست مي شد . حتي طلبش را هم نمي دادند . اينكه مامور بيايد و پاسگاه و پليس نبود.

حالا اصناف بين خودشان رسم كنند كه فروش چكي فقط با مهر و نشان كاري باشد و اگر فرد پول كسي را نداد پروانه ساليانه كارش تمديد نشود و الا آخر البته جاي فكر و كار دارد اما طرح قابل توجهي است .

در خصوص طراح و مد هم مي توانند طرح خود را ثبت و سپس در يك نمايشگاه دائمي به نمايش بگذارند كه هم درآمدزا باشد و هم بابتش وجهي گرفته شود و در دراز مدت بهترين طراحان هم شناخته مي شوند .

در هر صورت من فكر مي كنم اگر اصناف از افراد تحصيل كرده در رشته هاي تخصصي استفاده نمايند  موفق تر خواهند شد چرا كه تجربه و تخصص در كنار علم امروز توليد و بازرگاني بسيار سودمند خواهد بود.

جعفر  صابري